Ο βραχώδης λόφος της Ακρόπολης, που δεσπόζει στο κέντρο της Αθήνας, ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (4000-3000 πκχ.) υπήρξε τόπος εγκατάστασης των κατοίκων της περιοχής.
Κατά το 13ο αι. πκχ., ο βράχος τειχίσθηκε και αποτέλεσε την έδρα του τοπικού ηγεμόνα. Τον 8ο αι. πκχ. η Ακρόπολη απέκτησε για πρώτη φορά τον αποκλειστικά ιερό της χαρακτήρα με την καθιέρωση της λατρείας της Αθηνάς Πολιάδος.
Στα μέσα του 6ου αι. πκχ., την εποχή που τύραννος της Αθήνας ήταν ο Πεισίστρατος, το ιερό απέκτησε μεγάλη αίγλη. Καθιερώθηκαν τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή των Αθηναίων προς τιμή της θεάς και ιδρύθηκαν τα πρώτα μνημειακά κτήρια και οι ναοί για τη λατρεία της, μεταξύ των οποίων, ο λεγόμενος «Αρχαίος Ναός» και ο Εκατόμπεδος, πρόδρομος του Παρθενώνα. Το 480 πκχ., οι Πέρσες εισέβαλαν στην Αττική, λεηλάτησαν την Ακρόπολη και πυρπόλησαν τα μνημεία.
Στα μέσα του 5ου αι. πκχ., με πρωτοβουλία του Περικλή τέθηκε σε εφαρμογή ένα μεγαλεπίβολο οικοδομικό πρόγραμμα, υπό την επίβλεψη των ικανότερων καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και γλυπτών, κατασκευής των σημαντικών μνημείων: Παρθενώνα, Προπύλαια, Ερέχθειο και ναό Αθηνάς Νίκης.
Το 7ο αιώνα με την επιβολή του χριστιανισμού στην Αθήνα, τα μνημεία της Ακρόπολης μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας μετά από μεγάλες καταστροφές και σφυριλάτηση του γλυπτού διάκοσμού του μετετράπηκε σε χριστιανική εκκλησία της Παναγιάς Αθηνιώτισσας, ενώ τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε κατοικία των επισκόπων-φεουδαρχών της πόλης. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1204-1456), τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε ανάκτορο των Φράγκων ηγεμόνων, ενώ στην Τουρκοκρατία (1456-1833) η Ακρόπολη έγινε το φρούριο της πόλης, όπου κατοικούσε ο Τούρκος φρούραρχος. Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετο-τουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε τα έτη 1801-1802, με την αρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.
1. Προπύλαια
2. Πινακοθήκη
3. Ναός της Απτέρου Νίκης
4. Ιερό Βραυρωνίας Αρτέμιδος
5. Χαλκοθήκη
6. Παρθενώνας
-. Ναός Ρώμης και Αύγουστου
7. Ιερό Πανδίονος
8. Ιερό Διός Πολιέως
9. Ερέχθειο
-. Πανδρόσειο
10. Αρχαίος Νεώς
11. Αρρηφόριο
12. Άγαλμα Αθηνάς Προμάχου
13. Μνημείο του Αγρίππα
14. Τείχος της Ακρόπολης
15. Άρειος Πάγος
1. Προπύλαια
Το πρώτο Πρόπυλο (6ου αι. πκχ.) κτίσθηκε από τον Πεισίστρατο. Τα μνημειώδη Προπύλαια των κλασικών χρόνων κτίσθηκαν τα έτη 437-432, από τον αρχιτέκτονα Μνησικλή.
Τα Προπύλαια κατασκευασμένα από πεντελικό μάρμαρο, χωρίζοντο σε τρία τμήματα. Το κεντρικό ορθογώνιο τμήμα είναι το κυρίως πρόπυλο. Στην ανατολική και δυτική όψη έχει δύο εξάστυλες στοές δωρικού ρυθμού. Η δίοδος προς την Ακρόπολη γινόταν από την κεντρική θύρα, πλαισιωμένη από τρεις κίονες ιωνικού ρυθμού σε κάθε πλευρά. Η βόρεια πτέρυγα των Προπυλαίων αποτελείται από ένα δωμάτιο, την Πινακοθήκη. Η νότια πτέρυγα των Προπυλαίων έχει μόνο μία στοά με τρεις κίονες, λόγω της ύπαρξης του προγενέστερου ιερού της Νίκης.
Τα Προπύλαια τον 7ο αι. κχ μετατράπηκαν σε χριστιανική εκκλησία και Μητροπολιτικό Μέγαρο. Κατά την Φραγκοκρατία (13-14ος αι.) αποτέλεσαν την κατοικία του Φράγκου ηγεμόνα και κατά την Τουρκοκρατία (1458-1830) έγιναν η έδρα του Τούρκου φρούραρχου.
Το κεντρικό κτήριο χρησιμοποιήθηκε ως πυριτιδαποθήκη, η οποία το 1640 ανατινάχθηκε από έκρηξη.
2. Πινακοθήκη
Η βόρεια πτέρυγα των Προπυλαίων αποτελείται από ένα δωμάτιο, γνωστό από την περιγραφή του Παυσανία ως Πινακοθήκη, επειδή η αίθουσα ήταν κοσμημένη με ζωγραφικούς πίνακες, έργα των ζωγράφων Πολυγνώτου και Αγλαοφώντος. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, η αίθουσα αυτή ήταν χώρος ανάπαυσης ή εστιάσεων των επισκεπτών της Ακρόπολης και στο εσωτερικό της πιθανολογείται ότι υπήρχαν κλίνες.
3. Ναός της Απτέρου Νίκης
Ο ναός της Αθηνάς Νίκης ή της Απτέρου Νίκης είναι μικρός και ωραίος ιωνικός ναός στην Ακρόπολη των Αθηνών. Εδώ φυλασσόταν το ξόανο της θεάς Αθηνάς Νίκης, της «απτέρου», δηλαδή χωρίς φτερά, για να μη φύγει ποτέ από την πόλη της Αθήνας.
Το ιερό καταστράφηκε από τους Πέρσες το 480 πκχ. αλλά ξαναχτίστηκε αμέσως μετά. Το ξόανο δεν καταστράφηκε γιατί οι Αθηναίοι το μεταφέρει στη Σαλαμίνα.
Ο ναός γκρεμίστηκε από τους Τούρκους το 1686 για την κατασκευή προμαχώνα. Το 1836, γερμανοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα υλικά, που είχαν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και αναστύλωσαν τον ναό. Τα γλυπτά των παραστάσεων λείπουν, ο Σκώτος Έλγιν τα πήρε και εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο.
4. Ιερό Βραυρωνίας Αρτέμιδος
Η Άρτεμις Βραυρωνία ήταν η θεά που προστάτευε τις επίτοκες και τις λεχώνες. Στην υπηρεσία της ήταν μικρές Αθηναίες, οι λεγόμενες «άρκτοι». Το κύριο ιερό της βρισκόταν στη Βραυρώνα της Αττικής. Το ιερό της Ακρόπολης ιδρύθηκε στα χρόνια του τυράννου Πεισίστρατου, ο οποίος καταγόταν από τη Βραυρώνα. Στο εσωτερικό του ιερού φυλασσόταν το ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της θεάς, αντίστοιχο με εκείνο που υπήρχε στο ιερό της Βραυρώνας, τον 4ο αι. πκχ. προστέθηκε στο ιερό ένα δεύτερο άγαλμα, έργο του γλύπτη Πραξιτέλη.
5. Χαλκοθήκη
Το κτήριο (5ος αι. πκχ.), στα ανατολικά του ιερού της Βραυρωνίας Αρτέμιδος, φιλοξενούσε κυρίως μεταλλικά αναθήματα που είχαν προσφέρει οι πιστοί στην Ακρόπολη, όπως όπλα, αγαλματίδια και υδρίες, και αποτελούσαν περιουσία της θεάς Αθηνάς. Μάλιστα, ένα ψήφισμα που σώζεται σε επιγραφή των αρχών του 4ου αι. πκχ. ορίζει ότι όλα τα αντικείμενα που περιέχονταν στη Χαλκοθήκη έπρεπε να καταγραφούν και να αναγραφούν σε λίθινη στήλη, που επρόκειτο να αναρτηθεί μπροστά από το κτήριο.
6. Παρθενώνας
• Aνατολικό αέτωμα : η γέννηση της θεάς Αθηνάς • Δυτικό αέτωμα : έριδα Αθηνάς και Ποσειδώνα
• Νότιες μετόπες : Κενταυρομαχία • Ζωφόρος : η πομπή των Παναθηναίων
• Χρυσελαφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, έργο του Φιδία.
Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο κτίριο στην κορυφή της Ακρόπολης αφιερωμένος στην θεά Αθηνά. Κατασκευασμένος σε δωρικό ρυθμό εξ ολοκλήρου από λευκό πεντελικό μάρμαρο σχεδιάστηκε από τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη, με γλυπτά του Φειδία.
Το πιο εκπληκτικό αρχιτεκτονικό επίτευγμα του Παρθενώνα είναι η αρμονία αυτού του τεράστιου κτιρίου με το τοπίο της Αττικής. Η εξωτερικοί πυλώνες του Παρθενώνα δεν είναι ακριβώς ευθείς αλλά είναι ελαφρώς κυρτοί ώστε να δίνουν μια οπτική ψευδαίσθηση ευθείας από οποία γωνία κοιτάξουμε.
Η γλυπτική αποτελείται από ένα γιγαντιαίο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς), μια συνεχή ζωφόρο ζώνη στο εσωτερικό της κιονοστοιχίας που απεικόνιζε την Πομπή των Παναθηναίων και μεταξύ άλλων, σκηνές από την Μάχη των Λαπήθων και των Κενταύρων.
Ο ναός ήταν ασυνήθιστος δεδομένου ότι είχε δύο αίθουσες στο σηκό του, η μικρότερη αίθουσα, ο ναός (Παρθενών), ήταν αφιερωμένος στην παρθένο θεά Αθηνά, που τελικά δάνεισε την επωνυμία του σε ολόκληρο το κτίριο.
Στην μεγαλύτερη αίθουσα στεγάζονταν το άγαλμα της Αθηνάς του Φειδία, το οποίο πολύ αργότερα καταστράφηκε.
Τον 5ο αι. κχ. ο Παρθενών μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Οι καταστροφές του Ναού ήταν μεγάλες, τα γλυπτά του ανατολικού αετώματος κατεδαφίστηκαν και οι μετόπες καταστράφηκαν.
Το 1458 ο Μωάμεθ Β΄ κατέλαβε την Αθήνα και ο Παρθενών μετατράπηκε σε τζαμί.
Το 1687 κατά τον Β΄ Ενετο-τουρκικό πόλεμο, ο Morosini βομβαρδίζει τον Παρθενώνα και τον ανατινάζει.
Το 1801 ο λόρδος Elgin έχοντας στα χέρια του σουλτανικό φιρμάνι, επιδόθηκε σε τεράστιας έκτασης απαγωγή των γλυπτών του ναού.
-. Ναός Ρώμης και Αύγουστου
Ο μικρός ιωνοκός ναός, ανατολικά του Παρθενώνα, αυτός ήταν αφιερωμένος στην Ρώμη και στον πρώτο αυτοκράτορά της Οκταβιανό Αύγουστο. Χτίστηκε στα τέλη του 1ου αι. πκχ., μεταξύ 17 και 10 πκχ., οπότε ο Οκταβιανός είχε πάρει τον τίτλο του Αυγούστου. Είχε κυκλικό σχήμα διαμέτρου 8,6 μ και αποτελείτο από 9 ιωνικούς κίονες και στεγαζόταν από ημισφαιρική ή κωνική ορωφή με μαρμάρινα κεραμίδια.
7. Ιερό Πανδίονος
Το ιερό του Πανδίονος, αφιερωμένο στον μυθικό ήρωα και βασιλιά Πανδίονα, γιο του Εριχθόνιου ή του Κέκροπα. Σε αυτό πραγματοποιούσε τις διάφορες τελετές της η Πανδιονίδα φυλή (μία από τις 10 φυλές των Ακθνών). Στην θέση του βρίσκεται σήμερα το παλιό μουσείο της Ακρόπολης.
8. Ιερό Διός Πολιέως
Ιερό με ορθογώνια αυλή όπου υπάρχει ναΐσκος αφιερωμένος στον Δία, στον οποίο εορτάζοντο τα Διιπόλια με σκοπό την ενίσχυση της καρποφορίας της γής, και ένας βωμός, γύρω από τον οποίο πραγματοποιούσαν την τελετή των Διιπολίων. Προστατευτικός περίβολος γύρω από τον βωμό εμπόδιζε τη φυγή των ζώων που χρησιμοποιούντο στην τελετή. Μάλιστα, σώζεται επιγραφή του 485-484 πκχ. που απαγόρευε τη ρίψη κοπριάς στα δυτικά του ναού όπου συντηρούντο ακόμη βόδια στην Ακρόπολη κατ’ εκείνους τους χρόνους.
9. Ερέχθειο
Το Ερέχθειον, έργο του Μνησικλή, είναι το κομψότερο κτήριο της Ακρόπολης, αφιερωμένο στην Αθηνά και στον Ποσειδώνα.
Εδώ ο μυθικός βασιλιάς της Αθήνας Ερεχθέας έδωσε την πολιουχία των Αθηνών στη θεά Αθηνά.
Στα νοτιοδυτικά υπάρχει πρόσταση με μορφές γυναικών ως κίονες (Καρυάτιδες). Στο δυτικό τμήμα βρισκόταν ο βωμός του Διός Υπάτου και ο τάφος του Ερεχθέα. Στον πρόδομο υπήρχε η «Ερεχθηίς θάλασσα», όπου χτύπησε ο Ποσειδών την τρίαινά του και στο προαύλιο η ιερή ελιά της Αθηνάς.
Τον 6ο αι., ο Ναός μετατρέπεται σε χριστιανική εκκλησία, με μεγάλες καταστροφές, το 1458 επί Τουρκοκρατίας στέγασε το χαρέμι του Τούρκου φρουράρχου, το 1801 ο λόρδος Ελγιν αφαίρεσε μία Καρυάτιδα και την πήγε στο Λονδίνο.
Το Ερέχθειον, έργο του Μνησικλή, είναι το κομψότερο κτήριο της Ακρόπολης, αφιερωμένο στην Αθηνά και στον Ποσειδώνα.
Εδώ ο μυθικός βασιλιάς της Αθήνας Ερεχθέας έδωσε την πολιουχία των Αθηνών στη θεά Αθηνά.
Στα νοτιοδυτικά υπάρχει πρόσταση με μορφές γυναικών ως κίονες (Καρυάτιδες). Στο δυτικό τμήμα βρισκόταν ο βωμός του Διός Υπάτου και ο τάφος του Ερεχθέα. Στον πρόδομο υπήρχε η «Ερεχθηίς θάλασσα», όπου χτύπησε ο Ποσειδών την τρίαινά του και στο προαύλιο η ιερή ελιά της Αθηνάς.
Τον 6ο αι., ο Ναός μετατρέπεται σε χριστιανική εκκλησία, με μεγάλες καταστροφές, το 1458 επί Τουρκοκρατίας στέγασε το χαρέμι του Τούρκου φρουράρχου, το 1801 ο λόρδος Ελγιν αφαίρεσε μία Καρυάτιδα και την πήγε στο Λονδίνο.
-. Πανδρόσειο
Το Πανδρόσειο ήταν ιερό αφιερωμένο στην Πάνδροσο, μια από τις κόρες του μυθολογικού ιδρυτή της πόλης των Αθηνών Κέκροπα. Σύμφωνα με την παράδοση εκεί υπήρχε το ιερό δένδρο της ελιάς το οποίο είχε φυτεύσει η θεά Αθηνά, κατά την αντιπαράθεσή της με τον θεό Ποσειδώνα για το ποιος θα είναι ο πολιούχος της πόλης.
Το ιερό ήταν ιωνικού ρυθμού με μια τραπεζοειδή αυλή όπου υπήρχε ο βωμός του Ερκείου Διός κάτω από το δέντρο της ελιάς.
10. Αρχαίος Νεώς
Ο παλαιότερος ναός της Ακρόπολης, που ήταν αφιερωμένος στην Αθηνά Πολιάδα, βρίσκεται στα νότια του Ερεχθείου και βόρεια του Παρθενώνα. Οικοδομήθηκε τον 6ο αι. πκχ., στη θέση πρωιμότερου ναού των γεωμετρικών χρόνων. Το 480 πκχ. πυρπολήθηκε κατά την επιδρομή των Περσών, αλλά επισκευάσθηκε πολύ σύντομα. Καταστράφηκε και πάλι το 406 πκχ. και δεν επισκευάσθηκε ποτέ ξανά. Στο ναό αυτό αποδίδονται τα μαρμάρινα αετώματα με την απεικόνιση της Γιγαντομαχίας, που εκτίθενται στο Μουσείο Ακροπόλεως.
Ο αρχαίος ναός ήταν δωρικός, στο εσωτερικό του ναού έκαιγε ο άσβεστος λύχνος που είχε αφιερώσει στην θεά ο Καλλίμαχος. Περιείχε επίσης λάφυρα των Περσών, τον αργυρό θρόνο του Ξέρξη, το ξίφος του Μαδρονίου, και τον θώρακα του Μακιστίου, και έναν χάλκινο φοίνικα μέχρι την οροφή. Εδώ υπήρχε και ένα τρίτο άγαλμα της θεάς Αθηνάς από ξύλο ελιάς αρχαιότερο των άλλων, στο οποίο κατά τα Παναθήναια προσκόμιζαν τον πέπλο. Στα κατοπινά χρόνια το ξόανο φυλασσόταν στο Ερέχθειο. Στο ναό αυτό τέλος βρίσκοντο και οι τάφοι του Κέκροπα και του Ερεχθέα.
11. Αρρηφόριο
Το Αρρηφόριο ήταν ένα μικρό τετράγωνο κτίσμα στο βορειοδυτικό μέρος της Ακρόπολης. Ήταν ο τόπος κατοικίας των δύο Αρρηφόρων, δύο κοριτσιών ηλικίας 7-11 ετών, που επιλέγονταν κάθε χρόνο για να υφάνουν τον Πέπλο της Αθηνάς με τον οποίο κάλυπταν το ξόανο της θεάς κατά τη γιορτή των Παναθηναίων. Επίσης κατά τη διάρκεια των Αρρηφορίων κουβαλούσαν τα Ιερά Σκεύη.
Σήμερα σώζονται μόνο τα θεμέλια του κτηρίου, τα οποία λόγω της έκθεσής τους από την περίοδο της ανασκαφής διαβρώθηκαν σημαντικά. Για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε η πλήρης κατάχωση των ευρημάτων ώστε να προστατευθούν. Αυτό πραγματοποιήθηκε το 2006 και σήμερα τα ίχνη του κτηρίου αυτού δεν είναι ορατά.
12. Άγαλμα Αθηνάς Προμάχου
Το άγαλμα της Προμάχου Αθηνάς ήταν κολοσσιαίο έργο του Φειδία, ορατό από μεγάλη απόσταση, ακόμα και από τα καράβια που έπλεαν ανοιχτά του Σουνίου.
Στο άγαλμα αυτό η Αθηνά παρουσιαζόταν όρθια, και πάνοπλη όπως στην μάχη και το δόρυ της υπερέβαλε τον Παρθενώνα.
Υπήρχε μέχρι το 395 κχ. και φόβισε κατά τα λεγόμενα τον Αλάριχο κατά την εισβολή του στην Αθήνα. Μετέρθηκε από τους Χριστιανούς στο Βυζάντιο και το τοποθέτησαν μπροστά στο Βουλευτήριο. Σήμερα σώζεται μόνο το βάθρο, στο οποίο ήταν στημένο το άγαλμα.
13. Μνημείο του Αγρίππα
Από το μνημείο, δίπλα στην πλατιά σκάλα μπροστά στα Προπύλαια, σώζετε το τετράγωνο βάθρο ύψους 13,4 μ., αποτελούμενο από το θεμέλιο ορθογώνιου σχήματος 4,5 μ. ύψους και το κύριο τμήμα ύψους 8,91 μ. από γαλαζωπό μάρμαρο του Υμηττού.
Πάνω στο βάθρο υπήρχε ένα χάλκινο τέθριππο άρμα με ηνίοχο τον Μάρκο Αγρίππα, φίλος της Αθήνας και γαμπρό του Αυτοκράτορα της Ρώμης Αυγούστου.
Το μνημείο είναι προγενέστερο, είχε κατασκευαστεί από τον Ευμένη Β’ βασιλιά της Περγάμου για την νίκη του στα Παναθήναια του 178 πκχ. και στο τέθριππο άρμα στην κορυφή του μνημείου υπήρχαν ινίοχοι ο Ευμένης και ο αδελφός του Άτταλος.
Το 27 πκχ. oι Αθηναίνοι για να καλοπιάσουν τον Αγρίππα αντικατέστισαν το τέθριππο του Ευμένη με νέο και ηνίοχο τον ρωμαίο Αγρίππα και στο βάθρο έσβησαν την παλαιά επιγραφή καιχάραξαν την νέα:
(Ὁ δῆ)μος Μ(ᾶρκον) Ἀγρίππα(ν) / Λε(υκίου) υἱόν / Λε(υκίου) υἱόν / τρὶς ὕ(πατ)ον τὸν (ἑ)α(τ)οῦ / ε(ὐερ)γέτη(ν).
14. Τείχος της Ακρόπολης
Η Ακρόπολη λόγω της μορφολογίας της αποτέλεσε χώρο καταφυγής των κατοίκων της περιοχής ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Κατά τη μυκηναϊκή περίοδο (1200 πκχ.) κατασκευάσθηκε το πρώτο οχυρωματικό τείχος, το λεγόμενο «κυκλώπειο», ίχνη αυτής της οχύρωσης είναι ορατά ΝΑ των Προπυλαίων. Το τείχος αυτό διατηρήθηκε μέχρι το 480 πκχ., οπότε υπέστη σοβαρές ζημιές κατά την επιδρομή των Περσών.
Μετά την αποχώρηση των Περσών η Ακρόπολη ξανατειχίστηκε. Το βόρειο τείχος οικοδομήθηκε την εποχή του Θεμιστοκλή. Στην οικοδόμησή του χρησιμοποιήθηκαν υλικά από τα μνημεία που κατέστρεψαν οι Πέρσες. Σήμερα διακρίνονται στην περιοχή βόρεια του Ερεχθείου οι ημιτελείς μαρμάρινοι σπόνδυλοι του Προ-Παρθενώνα. Το νότιο τείχος οικοδομήθηκε την εποχή του Κίμωνα το 467 πκχ. Για την κατασκευή του χρειάσθηκε να διευρυνθεί η επιφάνεια του βράχου της Ακρόπολης στο νότιο τμήμα της.
15. Άρειος Πάγος
Ο Άρειος Πάγος είναι βραχώδης λόφος ύψους 115 μ., ΒΔ της Ακρόπολης μεταξύ της Ακρόπολης και των λόφων Πνύκας και Αγοραίου Κολωνού.
Το όνομά του προέρχεται είτε από το θεό Άρη που δικάστηκε εκεί από τους Θεούς του Ολύμπου για το φόνο του γιου του Ποσειδώνα Αλιρρόθιου, είτε από τις «Αρές Ερινύες» τις λεγόμενες και «Σεμνές» που ήταν χθόνιες θεότητες της τιμωρίας και της εκδίκησης.
Στην αρχαιότητα ο βράχος ήταν τόπος λειτουργίας δικαστικού σώματος (Βουλή του Αρείου Πάγου) οι αρμοδιότητες του οποίου μετά το 462 πKX ήταν η εκδίκαση υποθέσεων φόνων εκ προμελέτης, εμπρησμών και ιεροσυλιών.
Στον Άρειο Πάγο υπήρχαν και αρκετά ιερά σπουδαιότερο των οποίων ήταν αυτό των Σεμνών θεαινών ή Ευμενίδων, με πιθανή θέση στην ΒΔ κοιλότητα του βράχου.
Στη βόρεια πλαγιά του λόφου εντοπίστηκε νεκροταφείο με θολωτούς και λαξευμένους τάφους της μυκηναϊκής και γεωμετρικής περιόδου (1600 – 700 πκχ.), το αρχαιότερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.
Από τον 6ο αι. πκχ. στο λόφο αυτόν αναπτύχθηκε οικισμός, μέρος του αριστοκρατικού δήμου της Μελίτης.
Επιλογές :
Αρχική σελίδα : Αρχαιολογικοί χώροι της Αθήνας
Κεφάλαιο 2 : Νότια κλιτύς Ακροπόλεως
Αθήνα 